Rozdział piętnasty

                                                       Rozdział piętnasty

Wyszłam z domku, delikatnie zamykając drewniane, skrzypiące drzwi. Zobaczyłam Harre'go bujającego się na białej huśtawce, która znajdowała się na werandzie. Usiadłam koło niego, a on obioł mnie ramieniem i tak obydwoje rozkoszowaliśmy się widokiem zachodu słońca, który oświetlał taflę wody w jeziorku. Na brzegu było widac małą Tracy, puszczającą kaczki. Nagle poczułam jak ktoś z drugiej strony, szturcha mnie w ramię „Elena, El, El...” - głuchy odgłos obijał mi się o uszy. Nagle poczułam, jak ktoś składa mi pocałunki na szyi...

• Kocham cię- i znów zaczął mnie całowac
• Harry, a miałam taki piękny sen
• A ja myślałem, że piękne to są moje pocałunki
• Dobra, dobra, już nie marudź- i wpiłam się w jego usta
• Dziękuję
• Za co?
• Za to, że jesteś głuptasie
  

Nagle na nasze łóżko wskoczyła reszta, przygniatając nas tak, że mi tylko wystawała stopa.

• Gililili- usłyszałam i zaraz poczułam jak ktoś mnie łaskocze po stopie
• Hahahahahha, proszę przestańcie- wycedziłam spod puchu
• No dobra, Ej zejdźcie z nich!- wreszcie mogłam normalnie oddychac, jednak Harold został pod kołdrą – nie powiem, przestraszyło mnie to. Nachyliłam się nad nim
• Harry?- i nic. Wszyscy popatrzeli na siebie. Postanowiłam, że odkryje jego kołdrę i nagle zobaczyłam to:
  

• Debil

• Twój debil

Po tym wszystkim, zjedliśmy śniadanie ( bez mamy, bo była w pracy ). Chłopcy panoszyli się w całym domu – dosłownie, nawet sprawdzali wszystkie kąty. Gdy tylko posprzątałam talerze z posiłku, weszłam do pokoju i zobaczyłam taki obrazek: Nail i Zayn wyrzucali wszystko z mojego biurka, przeglądając i próbując naśladowac pozy, które robiłam na zdjęciach. Liam bawił się z moimi kotami ( Neską i Werbeną ), zawiązując im różowe kokardki na szyjach. No i najgorsze, Harry i Lou przeglądali moją szafę. Lou miał na sobie moją spódniczkę, a Haza założony stanik i majtki na ubrania. Nie no, po prostu oni są jak tornado – wszędzie ich pełno wszędzie robią bajzel! Ale, gdy ich zobaczyłam to po prostu zaczęłam tarzac się ze śmiechu, tak, że nie umiałam złapac oddechu. Ale szybko się pozbierałam i po całym domu goniłam marchewka i szatyna, w celu odebrania im mojej bielizny. Na ale cóż. Po wyszykowaniu się, wreszcie wyszliśmy z domu. Szczęście było takie, że póki co nikt nie wiedział, gdzie obecnie znajduje się One Dierction, więc pół biedy, przynajmniej będzie trochę spokoju.

• Chłopaki, poczekajcie chwilkę

• Coś się stało

• Wiecie co, bo może zadzwonię do mojej przyjaciółki bo tak naprawdę nie kontaktowałam się z nią przez ten cały okres i może zaproponuję jej, żeby przyszła za godzinkę do parku, co? Poznacie ją

• Ja jestem za

• Ja też

• Okej- wystukałam numer- Hej Klaudia, tak, tak wiem, dobra, możesz na chwilkę przymknąc tą jadaczkę XD słuchaj, nie masz ochoty dzisiaj się spotkac tak za godzinęe w parku, wiesz przy tej naszej ławce? No to super, tylko wiesz co, bo tam naprzeciwko jest ta lodziarnia, to możesz kupic 7 gałek? Na jak to po co?! Nie, z nikim nie będę, po prostu mam wielkiego smaka na nasze lody, ba tamte we Francji były okropne. No to super, papa

• I co przyjdzie?

• Tak, to może chodźmy już powoli w stronę parku?

• Nam to obojętne

• Hihi, ale ją wkręciłam

Podczas kierowania się w stronę parku, jak zwykle nie obyło się bez wygłupów – stworzyliśmy nawet lokomotywę hahah no wiecie, taką co się robi w przedszkolu do „jedzie pociąg z daleka, na nikogo nie czeka...” :P. Wreszcie, gdy dotarliśmy, usiedliśmy na ławce. Nie wiem jakim cudem, ale jakoś wszyscy się zmieściliśmy – może dlatego, że siedziałam Harremu na kolanach, a Nail na kolanach Liama, tylko biedny Zayn siedział bez „darmowego ogrzewania”.

OCZAMI ZAYNA;

Jejku, jakie Harry ma szczęście... Jest przy niej taki radosny, pełny wigoru, życia – zazdroszczę mu, też chciałbym tak mieć, mieć druga połówkę, z która mógłbym dzielic swoje życie, tak samo jak te dwa gołąbki i w sumie tez Liam no i Lou. Tylko ja i Nail to takie samotniki zostały, nawet teraz siedzę sam, ale przynajmniej mogę rozkoszowac się widokiem Polski. Zacząłem się rozglądac, nagle coś we mnie trafiło, normalnie jak grom z jasnego nieba. Już wiedziałem... to jest miłośc od pierwszego wejrzenia... Dziewczyna szła w kierunku lodziarni, postanowiłem trochę odczekac i zacząc wkraczac do akcji – przecież nie mogłem pozwolic jej odejsc. Poczułem jak ktoś mnie tyrpie

• Ej stary co jest- to był Nail siedzący obok mnie
• Patrz- wskazałem na dziewczynę
• Aaaaaaaaa, już wiem o co kaman, no to na co czekasz?!
• No przecież muszę poczekac chwilkę
• Jak tam sobie chcesz
• Harry, rzuc butelką z wodą
• Jasne

Odkręciłem butelkę i napiłem się łyka. Nagle zauważyłem, że skończyła kupowac i odeszła od kasy. Kierowała się w naszą stronę. Ja nie mogę, z wrażenia, nachyliłem butelkę i zacząłem nerwowo pic. Wiedziałem, że muszę skorzystac z szansy jak będzie nas mijac i zagadac.

• O patrzcie..., Klaudia idzie- powiedziała ucieszona Elena

Na te słowa, z wrażenia, wyplułem łyk wody, którą właśnie miałem zamiar połknąc. Wszyscy popatrzeli na mnie zdziwieni

• T..t..ttto jest Klaudia- zdążyłem wypowiedziec przed jej zbliżeniem się do nas

• Tak