Rozdział 23

                                                Rozdział dwudziesty trzeci

Wyskoczyłam jak z torpedy, potykając się o własne nogi. Stanęłam ja wryta...Przed moimi oczami, widziałam rozproszone po całej podłodze kawałki szyby, jednak nie tylko one tam były! Dostrzegłam małą butelkę – szybko ją podniosłam.

• Co tu się dzieję?!- usłyszałam głos swojej mamy, która właśnie wparowała do mojego pokoju. Schowałam zwinnym ruchem szklane tworzywo pod kołdrę
• Mmm...a..mamo, ja, ja nie mam pojęcia! Spałam sobie spokojnie, aż tu nagle usłyszałam wielkie trzaśnięcie!- Spojrzałam na mamę, która ewidentnie sprawdzała właśnie straty. Jej wzrok był aktualnie skierowany na dziurę w oknie
• Ale jak to się stało!?
• Nie mam zielonego pojęcia!
• Kto by mógł coś takiego zrobic?! I pytanie czym, skoro nie ma nawet kamienia, albo czegoś, czym mógłby rzucic?
• Mamo, ja naprawdę nie wiem, boję się- spłynęłam mi łza po policzku
• Już cicho skarbie- podeszła do mnie, otulając swoim uściskiem- Tylko nie płacz
• M..mamo, mogłabym zadzwonic po Clo?
• Jasne, nie ma sprawy. Zejdę na dół i zadzwonię to ubezpieczyciela
• Okej
• Nie martw się, będzie dobrze, a okno jutro zaraz wymienimy
• Dziękuję
• Hej, a tak a propo, to gdzie jest Harry i Zayn
• Musieli jechac na wywiad, nie będzie ich całą noc
• Aha...- zamknęła za sobą drzwi

wystukałam numer od przyjaciółki i usiadłam na łóżku, wyciągając spod kołdry butelkę. Podczas słuchania jej muzyki, gdy się do niej dzwonie, zaczęłam starannie oglądac rzecz. Dostrzegłam w niej papier, lecz postanowiłam go odczytac po rozmowie.

• Hejo

• Nie obudziłam cię?

• Nie, coś ty. Właśnie myłam zęby XD

• Jesteś już w piżamie?
• Nie, a co?
• Mogłabyś do mnie przyjechac, proszę- w ostatnim słowie, głos zaczął mi się łamac
• El, co się stało?!- spytałam wyraźnie zaniepokojona
• Po prostu przyjedź...
• Oczywiście, że przyjadę, daj mi 20 min, tylko się ogarnę
• Czekam
• Trzymaj się słońce- rozłączyła się

Nie czekając ani dłużej, otworzyłam butelkę. Wyjęłam z niej skrawek papieru – znajdował się tam tekst:

„ Mam cię na oku, pamiętaj!!! Z każdym dniem będzie coraz gorzej...Mogą ucierpiec bliskie ci osoby! Ja nie odpuszczę!!!! Tyk, tyk, tyk...”

Z wrażenia, aż upuściłam papier, na który spłynęła mi słona łza. Przetarłam szybko oczy, przecież nie mogła mnie taką zobaczyc mama. To chyba mnie przerasta, muszę komuś o tym powiedziec bo nie wytrzymam, a osobą ta będzie Claudia. Liczę na nią. Ta dziewczyna może być nie obliczalna!!!

20 MIN PÓŹNIEJ:

Usłyszałam pukanie do drzwi

• Proszę

• El...?

• Cz..cześc

• Boże kochanie, co się stało, opowiadaj!?- powiedziała, zamykając za sobą drzwi i siadając obok mnie

• Ale proszę, obiecaj, że nikomu nie powiesz! To sprawa życia lub śmierci – naprawdę!

• Jejku, El ja się ciebie boję!!! MÓW!!!

Opowiedziałam jej wszystko, od zajścia w przymierzalni, aż po teraz. Clo nie mogła w to uwierzc, z sekundy na sekundę, jej oczy robiły się coraz większe. Pokazałam jej tez jeszcze „list”...

• Elena, musisz to zgłosic na policję!

• Nie mogę, rozumiesz! Ona może któremuś z was zrobic krzywdę, a do tego nie dopuszczę!

• To przynajmniej powiedz to Hazie, a najlepiej im wszystkim
• Boję się ich reakcji...
• A czego tu się bac! Musisz to im powiedziec. Nie wiem, może dadzą ci jakiegoś ochroniarza...
• Myślisz
  
• Ja nie myślę, ja to wiem! Musisz to im powiedziec, koniecznie!
• W takim razie, jak tylko wrócą to...zdam się na odwagę. Ale nie chcę ich martwic
• Czy ty nie rozumiesz, że to może być jakaś psychopatka! Nie wiem, może uciekła z psychiatryka i jest nieobliczalna, kto wie?! Może ci grozic poważne niebezpieczeństwo!
• Dziękuję
• Za co?!
• Za to, że jesteś i pomagasz mi w trudnych chwilach- przytuliłam ja mocno
• Nie ma za co...Chodź, lepiej się już połuszmy, bo jutro czeka NAS ciężka rozmowa, WAŻNA rozmowa
• Okeeej- powiedziałam ziewając
• Dobranoc
• Dobranoc- zamknęłam powieki, jednak po chwili usłyszałam otwierające się drzwi
• Śpicie- spytała się szepcąca mama
• Prawie- odpowiedziałam
• Chciałam tylko powiedziec, że już załatwiłam wszystko i jutro będziesz miala wymienione okno
• Dziękuję, jesteś kochana
• Dobranoc kochanie
• Dobranoc