Rozdział 28

Cieszyłam się strasznie, że mój loczek chce mnie przedstawic swoim rodzicom. Bałam się, że będzie się mnie wstydzic. Dletego w głębi serca naprawdę mi ulżyło. Jedyne czego tylko się bałam to to, że mogę źle wypaśc przy tym spotkaniu. Mogą mnie nie polubic, a co najgorsze nie zaakceptowac. Podjechaliśmy z szatynem pod dom, gdzie zostawił walizki i zaraz znowu wpakowaliśmy się znowu do auta.

• Jesteś gotowa na to?
• Nie Harry, nie jestem. Ale wiem, że muszę to zrobic, muszę temu sprostac. Ponieważ inaczej może komuś stac się jeszcze większa krzywda
• Nie musisz tego robic...
• Muszę, przynajmniej dla ciebie
• El...
• Haz, proszę cię. Jedziemy
• Tylko wiedz, że zawsze możemy się wycofac
• Wiem...
• Będziemy razem zeznawac, także będę przy tobie
• Dziękuję, kocham cię
• Ale ja ciebie bardziej :*

Zaparkowaliśmy przy posterunku policji. Zielonooki szybko wysiadł z auta i otworzył mi drzwi

• Proszę bardzo- powiedział z uśmieszkiem

• Oh dziękuję, ty mój osobisty dżentelmenie

Weszliśmy przez główne drzwi i udaliśmy się do sali zeznawań. Zapukałam i już po chwili usłyszeliśmy dośc gruby głos:

• Proszę...

• Dzień dobry, my...- nie dokończył mój towarzysz

• Już dobrze, nie musicie mi mówic. Doskonale wiem kim jesteście. Już twoja agencja mnie o wszystkim poinformowała :)- mówiąc szczerze odetchnęłam trochę z ulgą- Dobrze, to może usiądźcie i zaczniemy powoli- tak jak powiedział, tak zrobiliśmy. Usadowiliśmy się na miękkich fotelach, a ponieważ były one tak szerokie to dzielił nas co najmniej metr. Nie powiem, teraz to dopiero obleciał mnie strach- No to w takim razie, zaczniemy może od pani. Niech mi panie opowie dokładnie wszystko od początku ze wszystkimi szczegółami
• Zaczęło się wszystko wtedy jak poszliśmy z Harrym do centrum handlowego. W pewnym momencie, rozdzieliliśmy się- w tym momencie popatrzyłam na chłopaka, który uspokoił mnie wzrokiem
  - Poszłam do przebieralni....
• Dobrze, wszystko już mamy spisane. Teraz niech pani powie nam jak to wyglądało na tej dyskotece
• Przez cały czas bardzo dobrze się bawiliśmy. W pewnym momencie chciałam pooddychac świeżym powietrzem. Wyszłam więc, tam gdzie nas znaleźliście. Nie było tam żadnej żywej duszy. Jednak po chwili znaleźli się ONI- wzięłam głęboki oddech. Harold widząc to przysunął się no mnie krzesłem i złapał za rękę. Dziękowałam mu za to – bardzo- Zaczęli mnie wołac do siebie, aż w pewnym momencie....przyparli mnie do ściany- urwałam bo nie umiałam dalej mówic. Stróżka słonej wody poleciała mi z oczu. Harry widząc to, przytulił mnie mocno, mówiąc „Już po wszystkim, ciii”. Uspokoiłam się. Gdy tylko wypuścił mnie ze swojego uścisku, chwycił mocno moją dłoń, co dawało mi duże bezpieczeństwo z jego strony- Wtedy wiedziałam czego chcieli...Po chwili zjawił się Harold....

Po moich zeznaniach, naszła kolej na Styles'a. Po jakiejś godzinie, na szczęście było już po wszystkim. Mogliśmy oboje odetchnąc z ulgą. \

• Nareszcie wolni!!- powiedział Haz

• No, tak się cieszę. Oby ja szybko złapali

• Oby...

• To co teraz robimy- zapytałam

• Może chodźmy do jakiejś kawiarenki? Hmm...co ty na to?

• Jestem za

• No, przynajmniej powiesz mi jak to było z tą koszulką- zaraz mina mi zrzedła

• Harry...

• Obiecałaś?!

• Tak wiem...

• To co, idziemy

• Mhh

Usiedliśmy przy małym stoliczku, w cieniu, obok wielkiego, grubego drzewa. Dzięki niemu, słońce, które mocno świeciło, rzucało swoje promienie na dąb. Powodowało to liczne szlaczki, wzory, tworzone z cieni na blacie stołu. Do tego jeszcze piękny śpiew ptaków – jak w bajce. Nagle podeszła do nas kelnerka.

   
• Co podac?- zapytała szatyna
• Kochanie, na co masz ochotę- po tych słowach, owa MŁODA dziewczyna, zmroziła mnie wzrokiem
• Wiesz, chyba wezmę koktajl z malin
• Tobie proponuję mocopucos- mrugnęła okiem. Ja nie mogę, ona go ewidentnie podrywała!!!
• Nie dziękuję- odpowiedział w ogóle na nią nie spoglądając, co ją chyba rozwścieczyło- Wezmę to co moja dziewczyna- dodał z uśmiechem, patrząc na mnie. Nie powiem, bałam z niego dumna. Bałam się, że jej się oprze!
• Ona cię podrywała!
• Wiem- podniosłam brew- Ale miałem ją gdzieś, bo dla mnie tylko ty się liczysz- uśmiechnęłam się do niego
• Uwielbiam sluchac śpiewu ptaków
• Ja też. No ale dobra. Ty mi lepiej powiedz jak to było z tą koszulką?
• No dobrze. Tylko proszę, obiecaj, że nie będziesz zły i to niczego między nami nie zmieni- powiedziałam niepewnie
• Obiecuję. Nie chciałbym ciebie stracic
• No więc...Gdy szłam cię odwiedzic, niechcąco wpadłam na kogoś, kto oblał mnie kawą. Okazał się to być mój były chłopak...
• Nie chcę mieć z nim nic wspólnego – to kompletny idiota!!! Chciałam obok niego przejśc, jednak on mnie zatrzymał i ot tak sobie po prostu pocałował...!
• Co?!
• Harry daj mi dokończyc!!!
• ...
• Tak jak wspomniałam nie chcę mieć z nim nic wspólnego!!! Więc go szybko odepchnęłam z impetem i zaczęłam się na niego wydzierac. On liczył na coś więcej z mojej strony, jednak dostał tylko i wyłącznie porządnie w twarz...
• Niech no dorwę tylko tego gnoja!!!
• 
• Haz...spokojnie...
• Jak mam być spokojny w takiej sytuacji, kiedy były mojej dziewczyny jest nachalny!!! Nie pozwolę żeby cię tak ktokolwiek traktował!!!
  
• Harry, proszę, to już przeszłośc, chciałabym o nim zapomniec...
• A tak w ogóle, to czemu zerwaliście?
• Na początku było naprawdę między nami fajnie – ale tylko na początku. Ponieważ ma on tyle lat ile ty, bardzo dużo pił. Próbowałam go tego oduczyc – na próżno. Kiedyś, przyłapałam go jak całował się a inna dziewczyną, ale dałam mu jeszcze jedną szansę. Niestety, takie sceny zaczęły pojawiac się częściej i doszłam do wniosku, że to nie ma sensu. Zerwałam z nim, ale jak widac chyba do tej pory nie potrafi sobie z tym poradzic...
• Przykro mi...
• Mi też...było. Teraz to jest przeszłośc, która powoli rozmazuje się w mojej pamięci...
• Ja bym nigdy tak nie zrobił...
• Mówiłam ci już, że cie kocham?
• Czy ja wiem XD
• Kocham cię ;)- pocałował mnie namiętnie

Nagle zadzwonił telefon Hazy:

• Tak, holo?

• O cześc mamo

• Dzisiaj?!

• No dobrze...to o której?

• Dobrze, na pewno będziemy, papa
• Kto dzwonił?
• Moja mama...
• A co chaiała
• Zapraszają nas na kolację...
• Dzisiaj?!
• Tak...
• Jesteś pewien, że chcesz mnie im przedstawic?
• Ile razy mam ci powtarzac, że jesteś niesamowita!? Że jestem największym szczęściarzem?!- tym razem to ja go namiętnie pocalowałam
• Ale ja nawet nie mam w co się ubrac
• Na pewno coś masz. Zawsze pięknie wyglądasz, masz piękne kreacje...
• Ale...
• Ciii- przytknął moje usta palcem i ponownie pocałował- Pomogę ci wybrac, jeśli chcesz?
• Dziękuję